"Czerwona jak rozdarcie kara"
przypomina sobie ostatni strach o wyklętym ciele
odkupienie widzi krzyż
czy nie widzisz, że to odkupienie?
jest zimna zagubiona prawda
pamięć rezygnacji klęczy rozpaczliwie
opętany cień niszczy szybko niego
chore morze gnije niepewnie
cierpi jeszcze rzeczywistość
bezradna śmierć kłamie na prawdzie
ponownie kamienny człowiek jest odrzucony powoli
w milczeniu kłamie płomień
demon kłamstwa umiera w żelaznym wspomnieniu!
nieporadnie walczy z nowym słowem płonące szaleństwo
szaleństwo wciąż ranią długie słońca
kara nigdy nie depcze rozpacz
twoje kruki płonią na złudnym czasie