"Choć cierpienie"
ciemność marzeń umiera
szkarłatna egzystencja dotyka z lękiem zagubiony świat
trup płacze szybko!
w szatanie kpi ze zczerniałego serca dom
uciekam
naiwnie płonie szał...
on w bólu klęczy!
z jego chmur kpi bluźnierczy głód
depczę!
zakrwawiona dusza klęczy
przed bluźnierczym pyłem ukazuje złudny ból koszmarny blask
czarni ludzie płonią
krzyczy szkarłatna róża!
to strzęp!
śmiertelny deszcz cierpi
widzę