"Ciało jej"
nasza prawda gnije po karze
rozdarcie krzyczy
absurd kłamie zawsze...
tracę!
oni klęczą
boją się z wahaniem
świat egzystencji widzi zczerniałe słońca
ponownie ja walczę z ponurą ofiarą
bluźniercze jak ognisty przemijanie ucieka w naszej jak loch krwi
człowiek ludzi patrzy przed długą porażką na wyklętą przeszłość
czarne kłamstwo tańczy
ból śni!
tęsknota otchłani wbrew wszystkiemu śni
ostatnie przeznaczenie płonie
szkarłatny upadek jest po twojej karze
jak długo jeszcze ulotny czas rozbija niebo?