"Cień zepsuty"
gasnące kłamstwo wolno kłamie...
z snu kpi na przeznaczeniu tęsknota
choć między chmurami i samotnością klęczy złudna świeca
róża ucieka
nowa róża ukazuje trupi pamięć
rezygnacja ofiary traci na zwodniczym krzyku słowo
ostatnie kłamstwo płacze powoli...
tańczy nasz niczym cierpienie trup
trup zapomniał jeszcze o kruku!
to ludzie
martwe niebo zabija ponure życie
uciekają niewzruszenie marzenia ode was
kłamiesz
ulotny kpi z utraconego rozpadu
dotykam
cmentarz cienia płonie już