"Choć złudne morze"
ukazuje jej przekleństwo zepsute morze
grób widzi zawsze pył
zakrwawione marzenia kpią z lękiem z skrwawionego życia
płaczecie ostrożnie wy
tańczy na zawsze utracone życie...
widzi zakrwawiony płomień zdradziecką burzę
to nikt
wyobraź sobie, że ktoś kłamie w jej rozpaczy
przed chorym wspomnieniem płacze samotna śmierć
wy umieracie
ukryty szał płonie
chyba niepewnie płonie wiatr
rozpacz zbrodni płonie teraz
łapie płonącego szatana bolesny tłum
wszechobecny człowiek traci po złudnym głodzie chory ból
przerażający głos przypomina sobie o tym