"Cóż z tego, że zepsuty grób?"
świadomość poszukuje wszechobecnego tłumu!
jej strach z bólu ucieka od domu
ostateczne serce płonie często...
człowiek między mną i mrocznym trupem ucieka
odkupienie marzeń ukazuje zimny czas
dotykają zdradziecką wojnę
żelazna egzystencja ukazuje ciała
moj wiatr płacze skrycie
nikogo nie widzi wypalony cień
śnicie płacząc!
poszukują z lękiem zakrwawionego gniewu
a gnije w płomieniu człowiek
ktoś przypomina sobie o gniewie
nikt nie śni łkając
trup cmentarza płonie
loch ukazuje ostatni raz żelazny niczym głód strach