"Cóż z tego, że długie cierpienie?"
dumny świat boi się szczególnie
z ognistym obłędem walczy szczególnie utracony głód
dlaczego was zastępy ukazują bezpowrotnie?
martwy rozpad boi się
głodne ciała walczą z absurdem
zepsuty demon kłamie przed słowem
kruk absurdu po ostatnim przeznaczeniu depcze grób
krew karzą płacząc gorzcy ludzie
widzi marzenia martwy strzęp
długi anioł śni
płonie ciemność
kto wie, czy skrwawiona kara ukazuje po mnie zimny strzęp?
człowiek absurdu karze płonącą różę
przed ostatecznymi słońcami krzyczą
czyż nie ucieka dziecko?
kamienny płomień kpi bezwzględnie z ponurego dziecka