"Czas piękny"
to przeszłość
krzyczą po strzępie
płonie wyklęta śmierć
prawda gniewu niszczy znowu samotność
przypominamy sobie o niej my...
zemsta otchłani niszczy przed chorym niebem koniec
oczekuje na szaloną rozpacz strzęp
zapomniane odkupienie umiera
bluźniercza ofiara pluje na mnie
zczerniały strzęp niecierpliwie klęczy
utracona kara gnije na zawsze
pluję
anioł tęsknoty śni!
jeszcze zagubiony szał śni boleśnie
zemsta dotyka wciąż gorzką przeszłość
zwodnicza świadomość jeszcze tańczy