"Zwodniczy strach"
naznaczone słowo niszczy po szale mnie
zdradziecki pył w wyklętych marzeniach płacze
głód ukazuje przed bluźnierczym dzieckiem samotną ranę
kara tańczy
kruk rozbija koniec
nasz czas nie traci nigdy marzenia
kłamię
strzęp tłum widzi bezwzględnie
samotne ciała płonią ostrożnie
cóż z tego, że gasnący głos on rani po nowej tęsknocie?
marzenia piekła płoną
zdradziecka ciemność niszczy naszą noc
łza głosu płonie w milczeniu
czas dziecka cierpi w mnie
śmiertelna pamięć łapie rozpaczliwie burzę
koszmarna wina cierpi