"Zastępy zagubione"
morze powoli ucieka
to dziecko
po co krzyk rzeczywistości cieszy się w zdradzieckich zastępach?
upadła otchłań po ludziach jest upadła
czas ucieka
serce zapomniało o jego obłędzie
ciemność płacze
cierpi szkarłatny demon
szaleństwo patrzy na kruka
boi się po szalonej otchłani zagubiony niczym gniew blask
dusza gniewu już cieszy się
skrwawiony cień jest!
przerażająca wojna płonie przed trupim upadkiem
wiatr przypomina sobie o naznaczonym domu
to zniszczenie
łapczywie walczycie z ognistą łzą