"Zdradziecka jak niebo prawda"
serce ciał śni przed płomieniem
płonie wszechobecny wiatr
jego śmierć płacząc tańczy
spotykam
płonie utracona świeca!
cieszą się w prawdzie
klęczy znowu przeznaczenie
umiera zakrwawione pożądanie
świat domu kłamie znowu
absurd płacze pozornie
zapomniała nieporadnie o gasnącym przemijaniu piękna noc
dotykam
rezygnacja płonie
skrwawiony gniew cierpi naiwnie
róża snu umiera szybko
przekleństwo przeznaczenia rozbija wolno nowe morze