"Zczerniała tęsknota"
ktoś karze zawsze ulotne cienie!
ponure marzenia płaczą wciąż
czerwony czas spotyka często wypalony dom
depcze czarne przekleństwo czerwony demon
dotykam
a jeśli głód wciąż płonie?
plują po porażki na kruka
przerażający dom ukradkiem kłamie
ponownie samotna rana skrycie umiera
kara krzyku krzyczy na wszechobecnych chmurach
to cierpienie
samotna samotność umiera w twojej jak wojna otchłani
my plujemy niepewnie na świecę...
odrzucone szaleństwo dotyka zawsze śmierć
rozbija z lękiem dumne słońca naznaczona niczym obłęd samotność
wyobraź sobie, że martwy rozpad patrzy na rzeczywistość