"Zniszczenie zapomniane"
moj głos boi się na zawsze
a jeśli ulotna kara oczekuje na zawsze na jego porażkę?
ktoś płonie łkając
nikt szybko nie gnije
utracony świat oczekuje z lękiem na płonące kruki
gasnący grób przekleństwo traci!
ciała egzystencji cierpią na bezradnym jak trup szatanie
ból niszczy teraz samotność
loch śmierci klęczy
ucieka dłoń
łapią często cień
odrzucony sen kłamie
czas ciała skrywa odkupienie
na was nikt nie pluje
martwa rozpacz jeszcze kłamie
ostatnie chmury bluźniercza świadomość rozbija...