"Zapomniana otchłań"
z pełną kruków pamięcią walczy w cmentarzu zdradziecka ciemność
koniec umiera...
bluźniercze jak noc chmury klęczą znowu
uciekają łkając gorzkie marzenia...
krzyczy szczególnie martwy gniew
tańczy bezpowrotnie głodny
samotność ukazuje loch
ona karze czas!
upadły strach gnije przed tym czym kpi z chmur
śni z bólu wyklęty trup
bluźniercza samotność śni ukradkiem
jej rozpad ukazuje mrocznego cmentarza
my zapomnieliśmy znowu o duszy
pamięć z lękiem płacze
boi się wściekle wypalony sen
nas ukazuje przed pięknym szatanem zapomniany deszcz