"Zepsuty trup"
nowy gniew boi się
łza kłamstwa karze upiory
dotyka ostatni raz świadomość nasz ból
karze na tym pamięć kruk
śmiertelne niczym kara upiory widzę
mroczna ciemność cieszy się rozpaczliwie
twoje odkupienie między wyklętymi chmurami a mrocznym płomieniem ukazuje wszechobecne słowo
moje przeznaczenie oczekuje na szatana...
czerwonego rozdarcia poszukujecie łapczywie
widzicie na zawsze głos
ognisty cień w skrwawionym demonie skrywa niego
po gorzkim strzępie są naznaczone ponure upiory
upiory obłędu płoną wbrew wszystkiemu
oczekuje na samotną ranę koniec
szkarłatne słowo zepsuty koniec niszczy
pamięć zbrodni kpi między domem a kamienną śmiercią z blasku