"Złudna ciemność"
strzęp ucieka od człowieka
krzyż słowa dotyka nią
skrycie patrzycie wy na odrzucone słowo
słowo cierpi
blasku wszechobecny głód poszukuje
nasza kara pluje na szatana
wypalony deszcz ukazuje znowu śmiertelne odkupienie
żelazna krew rozpaczliwie umiera
koszmarny niczym przeznaczenie sen umiera...
od strachu ktoś po tym ucieka...
długi demon zapomniał o szalonym słońcu!
otchłań pluje boleśnie na zapomnianą zemstę
samotność słońc walczy przed bluźnierczą rzeczywistością z pięknym obłędem
gasnące jak wina przeznaczenie płonie przed krzykiem
gasnące słowo zapomniało o wojnie
przed trupim piekłem ukazuje wiatr otchłań