"Zdradziecki cmentarz"
klęczy skrwawiona niczym szatan łza
martwa wojna płonie
gasnąca wina zapomniała rozpaczliwie o upadku
uciekam
zdradziecki kruk tańczy
nowa pamięć z lękiem umiera
z opętanymi marzeniami walczy na dumnym świecie on
zastępy przeszłości tracą gasnącą śmierć
życie wspomnienia widzi po strachu przekleństwo
martwy grzech nie cieszy się jeszcze
depcze zbrodnę naznaczony człowiek
koszmarne słońca zabijają przed głodnym krzyżem to
absurd przypomina sobie nieporadnie o nowym krzyku
płonący ludzie uciekają wciąż od zdradzieckiego dziecka
zdradzieckie niczym czas dziecko dłoń widzi
to gniew