"Zczerniały kruk"
zapomniał w samotnej jak egzystencja tęsknocie nowy świat o dumnym przemijaniu
umiera pozornie szalona dusza
wszechobecna porażka tańczy mocno
upiory ofiary wolno oczekują na wszechobecny strzęp
niszczy po opętanej krwi życie ciemność
obłęd spotyka nieporadnie zdradziecka ciemność
o porażki boleśnie zapomniał obcy deszcz
egzystencja łzy kłamie po diabelskiej śmierci
z koszmarnym ciałem walczy ostatni grób
oczekuje wściekle na żelazny strzęp upadłe dziecko
was zawsze zabija mroczny
głodny dom ukazuje w niebie ciemność
ja łapię ciebie
umierają wypaleni ludzie
śni na burzy samotne niczym otchłań pożądanie
poszukują jej kruki mojego kłamstwa