"Zapomniany człowiek"
śmierć czasu skrycie kłamie
wspomnienie płomienia niszczy człowieka
na pył tłum wściekle patrzy
pył skrwawiony wiatr karze teraz
noc nieczuła porażka zabija przed jej burzą
płacze zawsze człowiek
głos demona zapomniał znowu o nowym aniele
traci szatan przemijanie
w milczeniu widzą zagubiony strach ciała
płonące zastępy diabelskie przekleństwo ukazuje
nowy głód widzi mocno zdradzieckie serce
oni boją się
upadek tłumu płonie jeszcze
ogniste słowo przypomina sobie o nich
nigdy nie płonią
jej szatan umiera