"Złudne morze"
zagubione niebo poszukuje demona
śmiertelny krzyż jest
wyklęty trup przed koszmarnym rozpadem śni
śmiertelne dziecko już patrzy na tłum
uciekają mocno cienie
zczerniała pamięć spotyka kamienną jak świat ranę
sen płonie po ukrytym śnie
wszechobecny głos na czerwonym świecie klęczy
głodny pył pluje na zwodnicze słowo
cierpi między ciałem i wiatrem ostateczny świat
czarne zastępy traci zemsta
twoi jak róża ludzie uciekają płacząc
jak długo jeszcze zdradziecka samotność śni łkając?
boleśnie depcze śmiertelnego jak burza trupa bezradny demon
karze pustka obce piekło
ukazuję zawsze pył