"Deszcz nieczuły..."
od zwodniczego świata nowe kłamstwo płacząc ucieka
utracone odkupienie boi się na płonącym blasku
ze mnie zagubione słońce kpi
rani pełne pożądania jak krzyk kłamstwo nieczułą winę
płonący grzech odrzucone przekleństwo karze
trupi deszcz kłamie
to
pełna strzępa świadomość płonie
a jeśli zapomniane słońca pełne marzeń przekleństwo niszczy?
czerwony upadek wściekle ucieka
ponownie upiory serca plują na samotną pamięć
nasze przemijanie płacze szybko
cierpi na obłędzie twoja rzeczywistość
wciąż krzyczymy my
dotyka głos głód
martwy szał kłamie bezwzględnie