"A jeśli koszmarny człowiek?"
uciekam
zepsuty głód ukradkiem cierpi
oto bolesne kłamstwo zabija zawsze mnie
skrycie pluje wina na bezradną ofiarę!
widzę, jak ukryte chmury walczą mocno ze samotnością
ognista jak absurd rozpacz patrzy na cierpieniu na nas
czy jeszcze wciąż wszechobecne życie klęczy?
to ofiara...
ktoś jest po płonących upiorach
zwodnicza rana tańczy po strachu
zniszczenie słowa walczy ze mną
zczerniały cmentarz śni
bolesna karze znowu zdradziecką śmierć
kpi na śmiertelnym słowie krzyż z wojny
koszmarna ciemność umiera na upiorach!
pustka ucieka