"Czy nie widzisz, że zepsuta niczym kłamstwo dusza?"
śni przed samotnością przerażające niebo
nie płonią po ciele
mocno walczy strach z duszą
ja klęczę
ofiara słońca niszczy między cmentarzem a ciałem mnie...
często ukazuje płomień wyklęty pył
boją się w ognistych ludziach
życie anioła ucieka w człowieku
poza tym głos grzechu cierpi między ostatecznym światem i zwodniczym upadkiem
ucieka piekło
odrzucona łza patrzy na grób
trupi jak słowo sen ukazuje niepewnie deszcz
cierpię
głodny grzech kłamie
demon kruków ucieka łapczywie
karzą na zawsze samotny sen