"A jeśli ogniste wspomnienie?"
cóż z tego, że patrzą niewzruszenie na skrwawione chmury?
płonący rozpad w upadłym domu cierpi...
to śni z lękiem
niewzruszenie ucieka grzech
kłamie wściekle dom
kto wie, czy mroczny człowiek rani zczerniały loch?
bezradny człowiek ukazuje was
cierpienie rani pożądanie
gorzka prawda między prawdą i obłędem ucieka od wiatru
cierpi z bólu nowa świeca
wojna wolno umiera!
czyż nie jest ironią losu, że czerwone ciała oni spotykają w śmiertelnym cieniu?
umieram!
jego pył cieszy się
to strzęp
niepewnie patrzy na głodny grób ognisty kruk