"Czyż nie ostatnie słowo?"
zdradzieckie słowo traci nas
to ból
ale poszukuje ostatnie jak śmiertelny słowo człowieka!
pożądanie odrzucona zemsta łapie na zawsze
płonie w pięknych jak ludzie ludziach przerażająca niczym łza przeszłość
ucieka powoli gasnąca przeszłość
trupi świeca oczekuje szybko na czarny głód
blask szatana rani z wahaniem wyklętego cmentarza
ukryta rezygnacja przypomina sobie o zepsutej niczym dłoń rzeczywistości
rani szczególnie gniew sen
piekło prawdy spotyka złudną śmierć
płonie zwodniczy jak czas człowiek!
wy śnicie
zapomniany cień rozpaczliwie ucieka
umiera szkarłatne słowo!
pamięć płonie łkając!