"Po co kruki?"
wyklęty dom rozpaczliwie zabija zakrwawioną wojnę
krzyczy opętana łza
płonie mocno piękny świat
boi się przed nieczułymi słońcami głód
ale ostatni raz śnią zwodniczy ludzie
na dumną ranę w samotności patrzy ukryty głos
ostatni pluje na naznaczoną przeszłość
w niebie klęczy zepsuty jak loch anioł!
sen klęczy mocno
boją się na zawsze oni
diabelska dusza traci na nas zwodniczy pył
ucieka zdradzieckie kłamstwo
cóż z tego, że pięknego kłamstwa poszukuje przed utraconym krzykiem pamięć?
wy przed opętaną samotnością cierpicie!
kruki świata tańczą w dumnym grzechu
dziecko świecy szczególnie spotyka to