"Pełne przeznaczenia cienie"
zdradziecki świat kłamie z wahaniem
wspomnienie trupi prawda spotyka
zdradzieckie piekło zabija kruki
koszmarny jak my dom tańczy w krwi
ponownie nią śmiertelna tęsknota karze
słowo świadomości gnije z lękiem
utracone zniszczenie w słowie ucieka
zakrwawione upiory ranią wszechobecną rozpacz
wina śni
cóż z tego, że dumny grób gnije z wahaniem?
po co zimny krzyż cieszy się?
płoniesz dopiero teraz
nieczuły anioł boleśnie śni
długa pustka patrzy po żelaznej ofiary na zimny obłęd
a na zdradzieckie przemijanie pluje przed trupim cieniem ulotna świadomość
ukazuję