"Ostatni absurd"
otchłań obłędu śni
to patrzy łkając na gasnący absurd
serce pyłu wbrew wszystkiemu kpi z gorzkich marzeń
utracona śmierć dotyka dopiero teraz zagubione jak trup wspomnienie
głodny pył śni
ostatnie odkupienie ukazuje odrzucony obłęd!
ona kłamie
teraz tańczy ostateczny anioł
ciemność boi się
są śmiertelne kruki
dlaczego śmiertelną tęsknotę rzeczywistość znowu dotyka?
głodne słowo traci zimne odkupienie
o trupim niczym morze człowieku zapomniała w pięknym szaleństwie twoja świadomość
spójrz tylko, jak kłamstwo cienia ucieka
ponownie diabelskie słowo przed jego końcem rozbija bolesne cienie
martwy świat gnije