"Ostateczny krzyk"
spójrz tylko, jak pustka płonie
już gnije zwodnicze słowo
krzyczy zagubione przemijanie
śmierć bezpowrotnie skrywa zczerniały
płoną po bluźnierczych chmurach
szatan rezygnacji przypomina sobie o nim
nikt nie klęczy
cóż z tego, że zakrwawieni ludzie łkając umierają?
cienie pamięci płoną
wszechobecna śmierć płonie między przerażającymi marzeniami a ostatnim obłędem
o mnie nikt niepewnie nie zapomniał
nowe marzenia śnią niecierpliwie
łapie twoje szaleństwo kara
pamięć krzyczy!
łapię
boi się wolno sen