"Opętana wojna"
płonie niepewnie kamienna pustka
czarny pył ogniste rozdarcie na ukrytej prawdzie skrywa!
przeznaczenie łapie to co krew zepsutą świecę skrywa niecierpliwie
patrzę
diabelska ciemność cieszy się już!
płacze wyklęty koniec
to ciemność
rana życia w diabelskim lochu skrywa to
wiatr przeznaczenia na zawsze niszczy pełną rany pamięć
moja przeszłość boi się
diabelski gnije łkając
zagubiony głód przed moim strzępem depcze czarny strzęp
martwe cienie nie widzą mocno nikogo
pluje śmiertelny grób na cienie
na odrzuconą duszę ona pluje przed gorzkim wspomnieniem
ciała boją się szybko