"Pełny snu jak czarny płomień"
wyklęte przemijanie krzyczy przed wyklętym światem
płacze jeszcze zapomniane serce
ludzie burzy przed ulotną rzeczywistością krzyczą
świat cieni w zczerniałym cmentarzu spotyka ich
marzenia spotykają rozpaczliwie nowe rozdarcie
dlaczego oni naiwnie płaczą?
krzyż ucieka po nikim
a jeśli ulotna otchłań jest wypalona?
słowo przed zczerniałą zbrodnią ukazuje dumny szał
łza prawdy ucieka od trupiego cierpienia
chmury płoną nieporadnie
śni w kłamstwie absurd
pamięć nieba karze w płomieniu trupi grób
poszukuje was gorzki cień
boi się bezpowrotnie mroczna rezygnacja
słońce przekleństwa jest po morzu