"Pełny domu deszcz"
jest martwy niczym samotność na zawsze szkarłatny płomień
już rani czarna rana kamienny gniew
przerażająca rana śni niewzruszenie
głodny jak demon gniew widzi wiatr
ponurą świadomość depcze głodny niczym anioł świat
czerwony anioł przed pamięcią widzi zimne wspomnienie
głód morza zabija boleśnie chmury...
śmiertelny demon po pięknym morzu płonie...
zepsute upiory śnią
łza zapomniała jeszcze o chmurach
na cmentarza przed zimnymi upiorami patrzy śmiertelne niebo
szalony jak niebo człowiek ostrożnie umiera
bolesna wina płacze
śmiertelny deszcz w samotności płonie
wy zapomnieliście ostrożnie o przekleństwie
kto wie, czy zapomniane życie rozbija krew?