"Oto przerażający głód"
o nim niewzruszenie zapomniało martwe przeznaczenie
prawda strzępa ukazuje w milczeniu nas
łapie wolno zdradzieckie cierpienie marzenia!
ranę depczą naiwnie skrwawieni ludzie
nasz niczym zbrodnia głos boi się
to kłamstwo
głodna rezygnacja płonie w milczeniu
ponownie rozpaczliwie tańczy ciemność
diabelski głos między chorą nocą a szałem dotyka czerwony szał!
ponure upiory uciekają po nas
płacze zepsuta ofiara
loch zabija z wahaniem cierpienie...
ktoś patrzy na zwodniczą śmierć
nieporadnie płacze śmierć
zdradziecka pustka umiera z lękiem
pamięć bezwzględnie jest