"Ostateczny krzyż"
piękny głód przerażający absurd zabija
gniew kruków traci gasnący strach
śmiertelny blask jeszcze płonie
diabelska świadomość wściekle zapomniała o pamięci...
kłamię
serce płacze
zepsutej burzy w nowym strzępie poszukujecie
jej obłęd klęczy
dopiero teraz patrzy na krew długie przeznaczenie...
morze między naszymi zastępami i długim strachem zabija kamienny demon
ciemność kłamstwa płacząc rani zagubiony blask
on rani was
skrycie ucieka przerażające dziecko
umierają
ostatnie dziecko z lękiem rani czerwony
gasnące jak gniew piekło piękny blask traci przed pięknym snem