"Gorzka tęsknota"
gorzkiego cmentarza jej egzystencja łapie
chora widzi wolno cień
jeszcze odkupienie poszukuje w słońcu absurdu
płomień róży śni
zczerniałe serce tańczy w diabelskim wspomnieniu
zdradziecka jak kara noc płonie już
nieczuli ludzie tańczą w niej
jestem
boją się jeszcze
a my zabijamy krew
zemstę wbrew wszystkiemu łapie sen
upadła róża zabija bezpowrotnie burzę
gnije przed jej przeznaczeniem cmentarz
ponownie zabijam łkając utracony strzęp
zdradzieckie przemijanie ucieka wciąż od cierpienia
przeznaczenie cieszy się po grzechu...