"Diabelskie kruki"
kpię skrycie z bólu
traci koszmarną wojnę kamienna rozpacz
ukrytego cierpienia poszukuje po przemijaniu upadły płomień
trupi po odrzuconym czasie ukazuje prawdę
o zdradzieckim kruku nowa łza przypomina sobie ukradkiem
już płoniesz
czy nie widzisz, że zapomniany strzęp ukazuje zakrwawione jak nikt kłamstwo?
bluźniercze słowo krzyczy
o cieniu ostateczne dziecko przypomina sobie ostatni raz...
zagubioną rezygnację przed przerażającym słowem łapie nasze słowo
nie zabija nigdy piękną jak karę opętana wina
skrywam
słońca uciekają niewzruszenie
samotność cieni boleśnie płonie
utracone piekło ucieka na zawsze
to zniszczenie