"Głodny szał"
czerwone cierpienie cierpi
cierpię
nieczuły ból boi się przed szaloną samotnością
rezygnacja serca boi się
ukryte marzenia płonią na ponurym słońcu
cieszy się przed upadkiem odrzucona
diabelska ciemność śni
nie zabijają nigdy niego oni
śni po ognistej przeszłości ponure jak kłamstwo ciało
patrzy po słońcu śmiertelna prawda na szkarłatny świat
chmury jego egzystencja już rozbija
o otchłani przypominają mi ogniści ludzie
na cienie patrzy po słowie złudny sen
świadomość płonie
wyobraź sobie, że często skrywam ogniste słońca
dotyka z wahaniem pamięć odkupienie