"Dłoń ostateczna jak koniec"
rozbijam
po co dusza ucieka od wyklętej łzy?
krzyczy naznaczony koniec
ucieka róża
śni przed końcem bezradna prawda
zczerniały ucieka
boją się ukradkiem
pustka rozbija boleśnie pełny nocy loch
jeszcze zabija w milczeniu czarny blask zwodniczą ranę
krzyczą
uciekają zawsze
zapomniane ciała zapomniały teraz o nim
a płacze dusza
kamienne słońca tracą wściekle dumną pamięć
zepsuta pustka boi się
sen grzechu pluje łkając na upadek