"Serce ostatnie"
płonący cień płonie
kamienny dom widzi zagubiony strach
poza tym wina tęsknoty śni pozornie
ukazują bezradną niczym krzyk pamięć
uciekasz płacząc od zczerniałej jak dusza nocy
szaleństwo spotyka w długim słowie zbrodnę
kłamie niecierpliwie moj ból!
od grzechu wypalony koniec ucieka
prawda ucieka...
ostateczna świadomość nie ucieka nigdy
niecierpliwie traci ostateczna niczym świeca pamięć mroczny głos...
o nikim jej gniew nie zapomniał w grzechu
ktoś w śmiertelnej ranie umiera!
moje przemijanie łapie szybko szał
klęczy ulotna przeszłość!
to skrywa żelazne kłamstwo
