Cyber Poezja

		
"Prawda"
umiera gorzki
żelazna niczym ktoś kara walczy z kłamstwem
ponownie to marzenia
patrzy zakrwawiony strach na nowe przeznaczenie!

śni po nas dom
rozbija po głodzie ona was
widzę, jak słońce ciał tańczy płacząc
my między nieczułą pustką a martwą przeszłością uciekamy od zbrodni

tęsknota świata ucieka płacząc
wyklęta pamięć boi się
przypominam sobie
kłamią na zdradzieckim deszczu

to zbrodnia
krzyczy płonące ciało
czarne przekleństwo tańczy znowu
poza tym odrzucony demon cieszy się skrycie