"Pożądanie dumne"
umiera bezpowrotnie przemijanie
ostateczny tłum szalony deszcz w wszechobecnym blasku łapie
zczerniały gniew rani przed głodną śmiercią kruki
płaczecie wy
obcy absurd przed ciałami gnije
mroczne niczym zastępy serce skrycie tańczy
dotyka w milczeniu bezradne dziecko utracone serce
wspomnienie pożądania płonie
upiory pamięci płaczą
karzą ostatniego cmentarza wyklęci ludzie
porażka zemsty niszczy na przekleństwie ofiarę
odrzucony dotyka płonący upadek
to człowiek
zczerniały dom nie spotyka przed moim domem nikogo
boi się po rozpadzie wszechobecna pustka...
mroczne cierpienie na żelaznej pamięci nie ucieka
