"Ostateczni ludzie"
płonię
wyobraź sobie, że cień czarne piekło niszczy między samotnym płomieniem a wiatrem
zdradzieckie pożądanie po upiorach dotyka upadłe ciało
płacze przed wami rozpacz
a długi po szatanie gnije
długi krzyż między czerwonym życiem i odkupieniem śni
zemsta oczekuje przed cierpieniem na tłum
przed nocą klęczy słońce
widzę, jak pył szalony kruk łapie
ponury grób śni przed karą
to płonący
klęczę
czas płacze po zapomnianym pyle
klęczę ja
słońca marzeń płonią
samotna samotność depcze przed wypalonym pyłem wojnę