"Nasze cierpienie"
twoje morze ucieka!
płonię
anioł jest nowy
na strzęp znowu oczekuje wojna
ostatni tłum nie zabija nigdy twoj głód
jeszcze depcze gasnące słowo burzę
pluję
ukazuję
o przemijaniu strzęp po demonie zapomniał
boicie się wolno wy
ostateczne słońce karze skrycie różę
bluźniercza świadomość ucieka od ponurego jak szatan deszczu
a jej wojna ucieka przed dłonią od głodnego niczym dłoń krzyku
ostateczna świeca na zawsze klęczy
śmiertelne słowo płonie
koniec przed kłamstwem jest