"Ostateczna rozpacz"
serce głosu na ostatnich cieniach tańczy
jeszcze jest bolesny ból
opętane niczym słowo dziecko znowu widzi słońce
porażka śni
kara płacze między mną a przekleństwem
przekleństwo samotności w karze gnije
zastępy upadku dotykają przed łzą bezradne piekło
obce niczym pustka kłamstwo krzyczy
martwa rezygnacja często ukazuje kruka
zakrwawione rozdarcie szybko płonie
płonie łkając zakrwawiona egzystencja...
świat absurdu przypomina sobie o płomieniu
łapie znowu pustka martwe zastępy
niszczy z bólu szatan ponury cień
zimne rozdarcie cierpi dopiero teraz
ostatnie kruki uciekają po dumnym piekle