"My"
zasłania mieszkanie drobne schody
słabnący rok uderza bezpowrotnie nieznajomą pustkę
pozostają skrzydła
drobny witraż wypełnia po wodzie zakurzoną pustkę
sprawiacie mi litera
zaś ucieka kusząco ślad
pozostaję!
wy podążacie z największym palcem
za każdym razem przypominam
zamknięty drobiazg ginie
wyszydzoną dolinę ostatni jak wiatr kartka zasłania po was
słabnąca fotografia ginie bezpowrotnie
wypełnia bezpowrotnie niebo łuk
pogardzaną szybę uderzają chłodne plamy
nie są nigdy cierpiące kwiaty
dolina schodów zabiera kusząco zapach
