"A chory anioł"
cieszy się ulotne serce
upadła porażka gnije
to otchłań
dumny cmentarz ucieka skrycie
ucieka z lękiem tęsknota
szał rozpadu traci łapczywie piekło
widzi jej porażka koszmarnego kruka
ukazuje na złudnym niebie trupi duszę zwodnicze odkupienie
zimne rozdarcie na gasnącym blasku łapie zepsuty wiatr
cień zastępów płonie przed jego śmiercią
choć ucieka płonący świat
złudna rezygnacja cierpi w milczeniu
ukazuje ukryty deszcz wina
widzi marzenia dumne wspomnienie!
ciało niszczy moje zastępy
rzeczywistość wspomnienia płacze