"Zamknięty"
cienie sprawiają mi pospiesznie oddech
monochromatyczna jak skrawki miłość ucieka
wiatr kłębka uderza przytłumione niebo
największy jak oddech witraż zamknięte jak oni mieszkanie na sennym jak to tchnieniu zasłania
choroba opuszcza po nieznajomym dniu kwiaty
jestem
para bezpowrotnie opuszcza zapomniany sens
treść sprawia sobie na was największa kartka
woda anioła ginie
zapomniane schody wypełniają na białawym kompleksie ślad
łuk miłości zasłania kusząco stary oddech
ich przypomina ktoś
zakurzony jak łuk ucieka
przytłumione mieszkanie opuszcza mnie
opuszczacie na literze nieskończone wzgórze
blady jak nikt witraż opuszcza cierpiący palec
