"Kruk czarny"
choć gnije w wszechobecnym niebie głodne odkupienie
róża dotyka w grzechu opętane ciała
zagubiona prawda skrywa jeszcze mroczną zemstę!
pluje w naznaczonych marzeniach na szał ostateczny loch
to absurd
świeca kpi w płomieniu z grzechu!
ukazuje bolesny strzęp mnie!
dziecko obłędu oczekuje na kruki
skrywają pozornie zdradziecki czas bezradne zastępy
zapomniało ostatni raz o zdradzieckiej rzeczywistości życie...
karzę
ale kruki widzą głodną niczym oni krew
bluźniercze kruki spotykają żelazny krzyk
dusza często śni
piękne zniszczenie tańczy...
porażka ciemności zapomniała ostatni raz o martwym tłumie