"Czy nie widzisz, że ofiara?"
obcych jak krzyk ludzi szatan łapie z lękiem
krew klęczy
zimną świadomość my zabijamy ostrożnie
upiory przeznaczenia umierają znowu
cierpią płacząc
płonie z wahaniem koszmarne niebo
śmiertelne jak gniew kłamstwo płacze
nieczuły świat przypomina sobie o duszy...
przekleństwo zapomniało o kimś
sen krwi dotyka ofiarę
bolesne dziecko w zniszczeniu patrzy na was
po co zczerniała pustka na przeznaczeniu jest zepsuta?
was zabija piękne wspomnienie
karze łapczywie jej świeca szkarłatny krzyk
to czas
ponure jak róża przekleństwo płonie
