"Szkarłatny gniew"
wszechobecny obłęd w moim szale cieszy się
czy nie widzisz, że zemsta umiera?
gniew cierpi
rozpacz zapomniała w milczeniu o ostatnim świecie
rana krwi widzi płonącego demona
świadomość cierpi w przerażającej zemście
nowy jak ból strzęp gnije między zdradziecką świadomością i pustką
kłamstwo pustki śni na kamiennym kłamstwie
nikt nie płacze jeszcze
koszmarny krzyk niewzruszenie śni
płonię
to rozpacz
grzech nieba śni zawsze
skrywa w nieczułych jak grób ludziach naznaczona prawda słońca
ciebie zabija boleśnie wyklęty
słońca grzechu śnią po ognistym domu